Μερικές επισημάνσεις σχετικά με την αντιπαράθεση που προκάλεσε η διαβόητη, πλέον, καμπάνια των 20 εκατ. ευρώ προς τα μέσα ενημέρωσης δια χειρός και υπογραφής του υφυπουργού στον πρωθυπουργό και κυβερνητικού εκπροσώπου Στέλιου Πέτσα.

Κατ’  αρχάς, το θέμα που έχει ανακύψει δεν αφορά, όπως κάποιοι ενδεχομένως θα ήθελαν, την αντιπαράθεση μεταξύ ορισμένων ΜΜΕ που “αδικήθηκαν” έναντι άλλων. Για να το πω ακόμα πιο καθαρά, δεν πρόκειται για μια κόντρα Πέτσα-Βαξεβάνη, παρά το γεγονός ότι τα μέσα ενημέρωσης ιδιοκτησίας του γνωστού δημοσιογράφου αποκλείστηκαν προκλητικά. Είναι κάτι ευρύτερο και σπουδαιότερο. Αποτελεί μείζον θέμα δημοκρατίας.

Αφορμή για να αντιληφθούμε το ιστορικό μέγεθος και την προσφορά του Μεσσηνιακού, στάθηκε ένα τυχαίο γεγονός την περίοδο του κορονοϊού. Ο σύλλογος καλούσε σε συμμετοχή σε εθελοντική αιμοδοσία και έτσι προσέξαμε το έτος ίδρυσής του που είναι το 1888. Μάλλον ο αρχαιότερος ελληνικός σύλλογος, μετά τον κωπηλατικό όμιλο Ερετών που ιδρύθηκε το 1885. Πολυετής προσφορά στα γήπεδα, ανταπόκριση στις κοινωνικές ανάγκες και εκτός γηπέδων, οπότε το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να τιμήσουμε αυτή την προσφορά, είναι να την κάνουμε γνωστή.

Μάλιστα το ιδιόκτητο γήπεδο του

Πολυπράγμων και παθιασμένος με ό,τι καταπιανόταν, ένας από εκείνους τους ανθρώπους που συγκεντρώνουν χίλιες ιδιότητες και τις υπηρετούν όλες με επάρκεια, ο Δημήτρης Κορνάρος ή Αξάς «έφυγε» χθες στο Ηράκλειο, στα 62 του χρόνια, προδομένος από την καρδιά του.

Το πανεπιστημιακό του πτυχίο τού έδινε την ιδιότητα του μαθηματικού, που όμως ελάχιστα χρησιμοποίησε. Αγρότης και ιστιοπλόος, οδηγός βουνού και αναρριχητής, καλλιτεχνικός υπεύθυνος στο Θέατρο των Αγρών στο Κυπαρίσσι, επικεφαλής κινηματικών δράσεων και πάντα μπροστάρης σε κοινωνικά κινήματα, όπου το απαιτούσαν οι καιροί.

Μήπως το παρακάνουμε; «Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΜΝΗΜΗ»

Ο Μπερνάρ Ανρί Λεβί έχει άλλη άποψη: «Και το 1958 και το 1968 η γρίπη σκότωσε εκατομμύρια, αλλά δεν σταμάτησε ο κόσμος, ούτε επιβλήθηκε καραντίνα»
Ψυχραιμία απέναντι στην πανδημία του κορωνοϊού, ώστε να μην εξελιχθεί σε επιδημία της απελπισίας, των fake news και της θυσίας θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών συνιστά ο Γάλλος φιλόσοφος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί.

Σε άρθρο γνώμης στη γαλλική επιθεώρηση Le Point, ο Λεβί, ένας από τους διασημότερους διανοούμενους της Ευρώπης, μας καλεί να αντλήσουμε βασικά διδάγματα από δύο ανάλογες πανδημίες, που σάρωσαν την υφήλιο τις δεκαετίες του 1950 και 1960 με εκατομμύρια θυμάτων και ανάλογες σκηνές χωρίς, τότε, να επιβληθούν δρακόντεια περιοριστικά μέτρα.

Ακολουθεί το άρθρο του μεταφρασμένο:

«Δύο πανδημίες, το 1957 και το 1968, συγκρίσιμες στο μέγεθος τουλάχιστον με την Covid19, που προκαλεί ο νέος κορωνοϊός, έχουν διαγραφεί από τη μνήμη. Και τώρα ξανατροφοδοτούν τις στήλες. Τι μαθήματα μπορεί να αντλήσει κανείς;